Eerste ondanks puntverlies nog steeds in de race

We bleven helaas steken op 5-5. Dat brengt ons op 6 matchpunten na 5 rondes, en normaal gesproken zit het seizoen er dan op: kansloos voor de titel en geen enkele kans op degradatie. Hoe anders is het dit jaar: we staan twee punten achter op de koploper, maar die komt in februari op bezoek en dat betekent dat we dan op gelijke hoogte gaan komen.

Met het gelijke spel in Leeuwarden konden we op zich leven, maar Jan-Willem had bij 4,5-4,5 diep in blessuretijd wel de winnende op zijn sloffen. Na een Boelhouwereske openingsvariant leek hij aanvankelijk niet veel bereikt te hebben, maar na wat onnauwkeurigheden van de tegenstander had hij twee pionnen weten te incasseren. Zijn stukken stond wel wat onhandig geposteerd, maar een goed getimed pionoffer bracht de nodige coördinatie en de winst was binnen geweest als hij zijn dame had gegeven om met zijn vrije d-pion een nieuwe te halen met een dodelijk schaak. Dat gebeurde niet en de HWP'ers kregen het nog even Spaans benauwd van de fervente winstpogingen van JW, die na een handvol remisevoorstellen van zijn tegenstander wel heel graag wilde winnen. Gelukkig werd een al te drieste poging in overleg met de teamleider afgeblazen.

Op de uitslag bij alle andere negen partijen viel eigenlijk nergens iets af te dingen. Nergens grote kansen gemist, nergens enorme wendingen, en dat mag toch een bijzonderheid genoemd worden.

Rob Mulder was als eerste klaar. Hij viel op het laatste moment in voor Indra als speler én chauffeur, en deed dat allebei voorbeeldig. De bolide wilde niets van gladheid weten, en achter het bord scoorde Rob een keurig halfje tegen een op papier veel sterkere tegenstander. Met actief spel smoorde hij eventuele openingsproblemen in de kiem, om daarna af te wikkelen naar een eindspel waarin hij geen krimp gaf. Wel mogen we van geluk spreken dat zijn tegenstander de verslagen op deze site niet erg aandachtig lijkt te hebben gelezen; anders had hij misschien nog wel even doorgespeeld in deze slotstelling die alleen Rob Mulder dit seizoen kan verliezen:

Maar nee, Rob heeft zijn reeks onvoorstelbare nullen gewoon achter zich gelaten.

Tim trof aan bord 2 een soort evenbeeld, qua spelopvatting en voorbereiding dan en niet zozeer fysiek. De zetten uit het boekje werden beantwoord met zetten uit het boekje, en heel hinderlijk was dat zijn tegenstander donders goed wist waar hij mee bezig was. Dat gold ook voor de tegenstander Maximiliaan, die in een stelling kwam die hij online al een keer of dertigduizend op het bord had gehad en waarin hij zich als een vis in het water voelde. Het moet gezegd dat beide Friezen, niet direct het type uit de klei getrokken type-Rintje Ritsma overigens, het allebei zeer vakkundig uitspeelden.

Een ander talent aan Friese zijde, evenmin familie van Bonifatius, trok wel aan het kortste eind. Onze teamleider had zichzelf nog zo ingeprent om zich tegen jeugdtalenten niet te laten verleiden tot halsbrekende toeren waarin het op rekenen aankomt, maar als je jarenlang Frans hebt gespeeld kun je hier onmogelijk niet naar 12...Pdxe5! kijken:

De pointe is dat zwart na 13.fxe5 Dxe5 een stuk terugwint op e3 of d4 - maar er moest wel even berekend worden wat er allemaal zou gebeuren na bijvoorbeeld 14.Dd2 Pxd4 15.Pb6

De stelling die Bart voor ogen stond voor hij de lont in het kruitvat stak, na 15...Pc6 16.0-0-0 Tb8 17.Lf4 Dd4 18.Lxb8 Dxb6, had hij goed getaxeerd: zwart heeft twee pionnen voor de kwal en staat uitstekend. Frustrerend was dan ook dat de engine na afloop in de diagramstelling ijzig 15...Pf5! voorstelt, met na het verplichte 16.Lxf5 Lc5!! 17.Pxa8 Lxe3 18.De2

om hier met een volle toren achter doodleuk te rokeren en +3.5 te claimen. Wit kan zich niet losworstelen en het paard gaat verloren na 19.Lg4 d4! waarna 20.Pb6 faalt op 20...Da5+! Tja.

Maar goed, 15...Pc6 was gepland, en zo werd het toch nog spannend. Wit rokeerde niet lang maar kort, met het nodige gevaar: 16.0-0 Tb8 17.Df2

- maar hier was Bart gelukkig koel genoeg om 17...Ld6! te spelen. 18.Dxf7+ Kd8 ziet er eng uit, maar in feite staat wit al bijna verloren.

Een stuk positioneler ging het eraan toe bij Chenwu, die het eerste uur tegen een boek van Erwin l'Ami speelde. Daarna bleek zijn tegenstander alsnog van vlees en bloed: hoewel die objectief gezien zelfs iets beter het eindspel in ging, had hij zelf amper geloof in zijn stelling, en Chenwu tikte het ook indrukwekkend uit. Dit begint op een puntenmachine te lijken.

Dat geldt ook voor onze andere steunpilaar dit seizoen, Collin. Ook die speelde zijn tegenstander weer zeer overtuigend weg, al dient hij wel vermanend toegesproken te worden vanwege een lelijke misser waardoor het nog bijna mis ging.

Een kind dat zich opmaakt voor het stap 1-diploma ziet dat zwart hier 29...Dg6 moet spelen om 30.Dxa6 te voorkomen. Collin speelde echter 29...a5?, wat natuurlijk meteen tot remise leidt na 30.Da6, want ja, nu staat die dame nog op h7. Gelukkig speelde wit 30.Db5+, waarna de toren na 30...Kf8 weer een veldje op e8 had.

Goed, om het toch even uit te leggen voor de luie lezertjes: na 29...Dg6 kan 30.Dxa6 niet vanwege 30...d4+ 31.Txd4 Lxd4+ 32.Kxd4 Td8!! 33.Lxd8 e5+!!

en de dame gaat verloren. Enfin, de teamleider zal zich genadig opstellen aangezien Collin ondanks deze vergissing alweer zijn vierde punt in vijf rondes scoorde.

Met de broertjes Duijn gaat het een stuk minder dit seizoen. Rob speelde een vrij kleurloze remise met zwart, hoewel aangetekend moet worden dat zijn tegenstander er wel erg weinig aan deed om er iets van te maken. Richard probeerde dat tegen IM De Jong wel: hij gaf vrijwillig zijn sterke loper op in ruil voor wat een schamel pionnetje leek, maar zo slecht was het allemaal niet. Zwart had weliswaar een machtige loper, maar Richard had ook zo zijn troeven. Een tactische wending pakte echter goed uit voor de zwarten en het eindspel was vervolgens hopeloos.

En aangezien Babak de hele dag opnieuw een klein plusje koesterde dat maar geen groot plusje werd, en het Jan-Willem dus ook niet lukte om de genadeklap uit te delen, werden de matchpunten gedeeld. Op 11 februari wacht de clash met koploper Caissa. Mochten ze het in Amsterdam nog niet weten: het kan en zal stormen in Haarlem die dag. Misschien kunnen we ook nog zaken doen in het transferwindow in de winterstop.