Voor wie het niet weet: de afgelopen zestien jaar had ik een bavocentristisch weblog, www.dagklad.nl.

Mijn recente verhuizing naar Overijssel was een geschikte, maar zeker niet de enige aanleiding om uit de meer dan 3000 stukjes een bloemlezing samen te stellen. Deze is inmiddels te verkrijgen onder de titel Dagklad, de Haarlemse jaren.

Het boek (300 pagina's) is fraai vormgegeven door Christel Bouwmeester en laat zich moeilijk onder één noemer vangen. Satire vanzelfsprekend, met humorgrapjes, maar ook persoonlijke stukjes over mijn ouders, impressies van stadsomzwervingen, ontmoetingen met Haarlemmers van allerlei allooi, Straatjournaal-columns en wat lite-leesvoer voor de minder getrainde lezer. 'Stadsportret en tijdsdocument ineen' jubelt de achterflap en het is aan jullie om die kwalificatie weg te honen of instemmend te knikken. Trouwens, tussen het gevarieerde aanbod staan ook nog een paar schaakstukjes verstopt.

De boekpresentatie is op zondag 26 september.

Vanuit de Kennemer Boekhandel loop ik die dag drie rondjes van 25 minuten door de Kleverparkbuurt, waarbij ik stukjes voorlees. Het boek is daarna te koop en ik zal het desgewenst signeren. Aanvangstijden van de drie leeswandelingen 12.00 uur, 13.30 uur en 15.00 uur.

Graag aanmelden bij info@kennemerboekhandel.nl.

Ik hoop een aantal oud-teamgenoten en andere HWP'ers terug te zien tussen het publiek. En voor wie echt niet kan komen maar wel wil lezen, het boek is ook bij mij te bestellen: marius.jaspers@gmail.com.

Hopelijk tot zondag!

---

Op donderdag 23 september werd in het Haarlems Dagblad aandacht besteed aan het boek van Marius. Hieronder de integrale tekst van dat artikel.

Columnist Marius Jaspers sluit zijn Haarlemse jaren af met een verhalenbundel. ’Ik had last van een fantoomfeestje’

Marius Jaspers verliet Haarlem begin dit jaar. Dat betekende ook een zwanenzang van zijn dagelijkse columns op zijn blog Raarlems Dagklad. Zondag verschijnt een bloemlezing van de beste blogs.

Hij schreef er 3300. Zestien jaar lang vrijwel elke dag een stukje. Hij maakte ze ’s morgens onder het genot van een kop koffie. Een team van vrienden hielp hem de mooiste eruit te plukken.

Jaspers, leraar Engels, laat zich verbazen over alledaagse dingen, nieuwsverhalen en taal. Hij bezit de gave van het woord, maar schaaft niet langdurig. Wat in zijn ogen lelijk is, dat blijft zo. Hij poetst niets op. We lezen over bijzondere voorvallen, die hij thuis en op straat meemaakt.

Hier en daar raakt hij aan de Haarlemse ziel. Fietsend naar Ikea, waar gepolijste steentjes te koop zijn, komt hij iemand tegen die hem over de stenen toevertrouwt: ’Dan ken je toch voor hetzelfde geld gewoon zelf een zootje van die stenen zoeken?’

Muggenmeester

De lokale politiek is onderwerp van zijn blogjes. Aan de Garenkokerskade moet een boomschommel verwijderd worden, waarvoor GroenLinks onverwijld in de bres springt. De partij heeft hierover een ’hotline met Muggenmeester Wienen’.

En dan de Bomenridders, die ergens in Schalkwijk tweehonderd van de 343 bomen hebben weten te redden. Jaspers: ’Het gehakketak is voor een buitenstaander onbegrijpelijk. Bomenridder Harry Hobo (afkorting van ’hoge boom’?) beweert geluidsopnamen te hebben die hun beweringen staven’. Het wordt voor de lezer evenmin duidelijk.

In huis wordt geëxperimenteerd met het deurtouwtje van Jan Terlouw. Een ’loktouwtje’ eigenlijk, want het draadje dat door de brievenbus hangt zit niet vast aan het deurslot aan de binnenkant. Zo fopt hij de dieven. We lezen over een oehoe die ’s nachts langs vliegt bij Jaspers, hoewel hij niet zeker weet of het een echte is. Een buurvrouw die in de tuin haar benen scheert.

Prutswalvissen

Op een goeie dag duiken twee kleine prutskopwalvissen op in de Mooie Nel. Net als half Haarlem ging Jaspers kijken en gaf er een draai aan. De jonge vissen zouden ruzie hebben gekregen, en doken ’nijdig onder, de menigte in verwarring achterlatend’. Over de reden laat hij een specialist aan het woord. ’Het enige wat ik kan bedenken is dat ze hier kwamen voor de Michelangelo tentoonstelling in het Teylers en elkaar uitmaakten voor rotte vis toen ze ontdekten dat die maar tot 9 januari liep’.

Jaspers laat denkbeeldige commentatoren aan het woord, zoals cynici, taalpuristen, zijn moeder en ’De Verzamelde Kritische Raarlemmers’. De mooiste miniaturen gaan over zijn eigen leven, en dat van ’huisdichteres’ Sylvia Hubers.

Neem het verhaal Fantoomfeestje. De schrijver wordt woelend wakker en hoort een vaag basgestamp. Hij speurt tussen de gordijnen door de tuinen af, ’op zoek naar asociale corona-ontkenners’. ’Maar nee, overal duisternis, nergens tumult. Ik kon maar één ding bedenken: ik had last van een fantoomfeestje.’

Boek

Dagklad – De Haaremse jaren, door Marius Jaspers, 150 pagina’s, 25 euro. Vanaf maandag te koop bij Kennemer Boekhandel, Kleverparkweg 3, Haarlem. De boekpresentatie doet de schrijver tijdens drie wandelingen met bezoekers, die beginnen om 12 uur, 13.30 uur en 15.00 uur.