Spring naar hoofd-inhoud Skip to page footer

To exchange on d5 (and how), or not to exchange on d5, that is the question

Bart Gijswijt | | BDO 2007 | 0 reacties

Ronde 6, donderdag 23 augustus 2007
Piet Peelen heeft de spanning in het BDO Chess Tournament enigszins teruggebracht door in de zesde ronde koploper Aleksander Berelovich op remise te houden. Attila Czebe profiteerde met winst op Xander Wemmers, en is de Oekraïense grootmeester tot op een half punt genaderd. In de achtste ronde (zaterdag) volgt het onderlinge duel, waarin de Hongaar wit heeft.

Tegen koploper Berelovich scoorde hekkensluiter Peelen een zeer comfortabele plusremise. In een Tarrasch had wit zoals gebruikelijk wat druk op de geïsoleerde pion op d5, en later over de d-lijn. De remisemarge werd echter nooit overschreden, temeer omdat Piet vandaag ruim in zijn tijd zat en voor zijn laatste zes zetten zelfs een halve minuut over had.  

In de partij Wemmers-Czebe werden de bekende paden al snel verlaten, waarna zwart controle over het centrum greep. Had Wemmers er op de zetten 12 en 16 al verstandig aan gedaan om op d5 te ruilen, in de diagramstelling was ruilen echt aangewezen om te vluchten in een dubbel toreneindspel dat weliswaar licht inferieur maar zeker houdbaar is. Na 19.Lg2? werd het zwarte paard oppermachtig, en nadat Xander het geplande 20.c3!? had afgekeurd wegens 20...Pc2+ 21.Ke2 Pxa1 22.Lxc6 Pc2 23.Td1 Tf7 24.Td5 Kd8, ging het snel bergafwaarts. Had hij het fraaie 23.a4! gevonden, waarna het zwarte paard niet kan ontsnappen, dan was remise wellicht nog mogelijk geweest. 

Door zijn nederlaag liep Xander Wemmers ernstige averij op in zijn jacht op het IM-schap. Uit de laatste drie ronden zal de kopman van Paul Keres nu nog twee punten moeten halen.

Waar Wemmers verzuimde te ruilen op d5, vergooide Yochanan Afek juist zijn voordeel door wel te ruilen op d5. 'I have become a coward', oordeelde hij na afloop van zijn partij met Daan Brandenburg over 21.Pxd5. In de post-mortem werd voornamelijk gekeken naar 21.Tac1 gevolgd door 22.Tc5, met als idee d4-d5 door te zetten - en aangezien er uitsluitend mensen aan tafel zaten, bleef 21...Lxa2 buiten beschouwing. Na het gespeelde 21.Pxd5 degradeerde wits d-pion, zoals een isolani wel vaker overkomt, van potentieel gevaar tot zorgenkindje. Afek verdedigde echter actief, won zwarts a-pion en daardoor bleef ieder eindspel met zware stukken remise zolang wit niet mat ging, wat niet gebeurde.

De overgebleven twee partijen waren op dat moment allang afgelopen. Robert Ris en Christian Richter speelden een snelle remise. Zwart had wellicht een klein plusje, maar het is duidelijk niet Richters toernooi, dus zijn besluit om na 18 zetten te berusten in remise was verklaarbaar. De partij Van der Weide-Pruijssers duurde één zet langer, maar was wel beslissend. 'Het is natuurlijk helemaal niks, dat Weens, maar er zit in ieder geval nog spel in', zei Van der Weide na afloop over zijn openingskeuze. 'Roeland speelt de Miezis-variant van het Schots met 8...Pb6, en daartegen is op dit moment echt niks te bereiken.' 

De keuze voor het Weens pakte voorwaar niet verkeerd uit voor de witspeler, al stortte Pruijssers zich vol overgave in het zwaard. De conclusie na afloop was dat 15...Pe4? een zet eerder gespeeld had moeten worden, of misschien zelfs twee, maar effectiever nog lijkt het koelbloedige 15...h6. Na 15...Pe4? 16.Txe4! dxe4 17.Dxe4 was het in ieder geval meteen uit. 

 

Challenger-groep: nog geen tekening in de strijd
Op de dagelijkse gebeurtenissen in de Challenger-groep is nog altijd geen peil te trekken. Waar vind je nou toernooien waarin de nummer laatst zijn enige twee punten uit zes ronden te danken heeft aan winstpartijen tegen de twee koplopers? Het is het tragische lot van Floris van Assendelft, die zijn partij vandaag met toestemming van zijn tegenstander een uurtje eerder mocht beginnen in verband met een belangrijke afspraak vanavond. Dat vroege aanvangstijdstip had niet gehoeven, want na 23 zetten konden de stukken alweer in de doos. En dat terwijl wit groot voordeel had kunnen bereiken als hij op zet 16 eerst even de dame van b6 had gejaagd met 16.Pa4. Na de blunder 16.b5? had zwart, in tegenstelling tot alle witspelers die vandaag moeite hadden met slaan op d5, geen enkel probleem met het winnen van pion d4, wat in het Frans meestal de ondergang voor de witten inluidt. Wit sloeg nog wel op d5, maar het zal u inmiddels niet meer verbazen dat dat geforceerd verloor. Tegenstander Otto Rubingh incasseerde zijn derde volle punt op rij, en heeft na zijn desastreuze start (½ uit 3) inmiddels aansluiting met de kop gevonden.

Ook bij Jelmer Sminia - Tex de Wit was een ruil op d5 bepalend voor het partijverloop. Na 14...cxd5 (zie diagram) miste Sminia de Zwischenzug 15.Lxc5! dxc5 en dan pas 16.exd5, waarna iedere hoop op een zwarte aanval op de damevleugel naar het rijk der fabelen is verwezen en de witte d-pion ergens op zet 80 een heerlijke ontvangst op d8 wacht. En ook 15.exd5 en 15.cxd5 waren vermoedelijk sterker dan het gespeelde 15.Pxd5. In de partij werd de witte damevleugel vakkundig opgeblazen en kon Tex de Wit na twee nederlagen het zoet van de overwinning weer smaken.

Medekoploper Jeffrey van Vliet bleef in het spoor van De Wit dankzij een moeizame overwinning op David Klein in een tot Benoni verwaterde Sämisch. Rond de veertigste zet gaf niemand nog een cent voor de witte stelling, maar met terugwerkende kracht moet vastgesteld worden dat het chauvinisme van de Haarlemse supporters een objectieve beoordeling vertroebelde; Kleine David heeft nergens beslissend voordeel gehad, en de koelbloedigheid waarmee Van Vliet zich verdedigde en uiteindelijk de aanval overnam, verdient zeker een compliment.

De laatste koploper na vijf ronden, Ardjan Langedijk, deed het vandaag rustig aan tegen Wim Heemskerk. Na 19 zetten in het Frans zagen beide heren er geen brood meer in de zaken onnodig te compliceren.

De laatste partij van de dag ging tussen twee middenmoters, maar wat zegt dat in deze groep. Mark van Schaardenburg herhaalde zijn obscure Philidor met 3...De7 en 6...Df6, die hem tegen Jelmer Sminia in ronde 4 een eenvoudige remise opleverde. Tegen Pauline van Nies had Van Schaardenburg het zwaarder te verduren. Zijn 12...Pf4? faalde tactisch op 13.Pxe5, en toen Pauline even later een tweede pion mocht meesnoepen, leek de winst een kwestie van tijd. Maar ook van techniek, en die liet haar vandaag in de steek. Na het verlies van de g-pion bleef er te weinig over, en hoewel ze nog lang had kunnen melken vond Pauline het na de tijdcontrole wel welletjes.

Morgen weer een dag, en dan staat in de Challenger-groep onder andere de kraker tussen de twee koplopers Tex de Wit en Jeffrey van Vliet op het programma. Gaat dat zien: in Haarlem, waar het analyseterras voor geopend is verklaard, of anders live op deze website. 

Plaats nieuwe reactie

Reacties (0)

Geen reacties gevonden.